Verhaal van een vrijwilliger
EEN VERHAAL VAN MENS TOT MENS
Een verhaal uit het leven van de waardevolle vrijwilligers van de Vrijwillige
Palliatieve Terminale Zorg van Venlo en omgeving, afgekort VPTZ Venlo e.o.
De telefoon gaat. Of ik tijd heb voor een daginzet op zo’n kort mogelijke termijn.
Dat betekent bij ons eigenlijk vandaag of morgen, uiterlijk overmorgen. Want de
nood is hoog. Sterven komt ineens dichterbij voor de familie die onze hulp
inschakelt. De coördinator praat me bij. Hierdoor krijg ik alvast een beeld van de
situatie. Soms zie ik de situatie al voor me, maar net zo vaak probeer ik nog
helemaal geen beeld te schetsen en laat de situatie op me afkomen. Want wat
mij wordt gevraagd is “er zijn”.
Er zijn om de mantelzorger te ontlasten, een luisterend oor te bieden voor de
stervende, de ene keer is er ruimte voor een gesprek, of meerdere gesprekken.
De andere keer zit ik stilletjes aan de tafel op afstand van de client en lees ik een
boek, maar mijn “zijn” is altijd gericht op de client. Het maakt mijn werk bijzonder,
ook soms verdrietig, maar meer dan dat waardevol en van toegevoegde waarde.
De toegevoegde waarde die we vinden in “er zijn” en niet in van alles doen.
Dat vind ik soms nog lastig aan anderen uit te leggen, maar ik voel het en onze
cliënten voelen het ook. Dit krijgen we ook vaak terug, als we na afloop evalueren
met de familie. We horen vaak, zo fijn dat jullie er waren. Als onze inzet is
afgerond, is de cliënt meestal overleden. Ik zeg meestal, want soms knapt onze
client toch nog zodanig op dat onze hulp niet meer nodig is. Dit zijn de verhalen,
die ons doen beseffen dat we in de palliatieve terminale zorg niet altijd van te
voren kunnen inschatten hoe een traject verloopt.
Net zoals in het gewone leven, kunnen we niet alles regisseren. Maar daar waar
we tot het einde er zijn, soms uitgebreid met een of meerdere nachtinzetten,
voegt het denk ik leven toe aan de dagen daar waar dagen toevoegen aan het
leven, niet meer mogelijk of wenselijk is.
“Vind je dit vrijwilligerswerk niet ongelooflijk moeilijk of verdrietig?” hoor ik vaak
en, ja, soms is dat zo. Maar dan is er altijd de ruimte om het hier samen met de
coördinator over te hebben. Ook de tussentijdse trainingen met diverse
onderwerpen en het praten met collega vrijwilligers maakt dat ik hier mijn weg
goed in vind.
Voel je je aangesproken door bovenstaand verhaal? Of verkeer je in een situatie waarbij je hulp kunt gebruiken van onze organisatie? Neem dan gerust contact op met één van de coördinatoren, Elly Booijink of Charlotte Holthuijsen via info@vptzvenlo.nl of via 06-51297070.